Donya-ye asansor

برگزاری مجمع عمومی سالیانه سندیکای آسانسور و پله برقی ایران در یازدهم خرداد ماه و متعاقب آن برپایی نهمین نمایشگاه بین المللی صنعت ساختمان در هفته اول مرداد ماه سال جاری سبب گردید تا نگاهی اجمالی به شرایط و وضعیت فعلی صنعت آسانسور و ضرورت نیاز به برگزاری نمایشگاه تخصصی این صنعت در داخل کشور داشته باشیم.

همانطوریکه حدود 11 سال پیش ضرورت این حرفه ایجاب می کرد تا تشکلی تحت عنوان سندیکای صنایع آسانسور و پله برقی ایران، با هدف ساماندهی و قانونمند کردن امور حرفه ای و تخصصی این صنعت فعالیت خود را آغاز نماید، گذشت زمان و رویارویی با مسائل و نیازهای جدید آن سبب گردید برنامه ریزی و سازمان دهی بر اساس اهداف جدید تدوین شود و جهت دسترسی به اهداف متعالی قدم بردارد که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

تلاش در جهت تعیین و اجرای استانداردها، سعی در ایجاد فضای مناسب برای ارتقاء کیفیت محصولات داخلی و به تبع آن حمایت از تولیدات داخلی، تشکیل مراکز آموزشی و تحقیقاتی، برگزاری نمایشگاه های داخلی و خارجی، تشکیل کمیته های تخصصی و شرکت های تعاونی و نهایتاً ایجاد فضای مناسب جهت رقابت سالم و منصفانه.

هم اکنون پس از طی نمودن فراز و نشیب های بسیار، سندیکا در جایگاه و مقامی قرار گرفته که اکثریت قریب به اتفاق این صنعت آن را بعنوان متولی صنعت آسانسور کشور می شناسند و این میسر نمی شد مگر با کوشش و تلاش کسانی که در ابتدا ایده ایجاد آن را مطرح کردند و با پیگیری و از خود گذشتگی هم اکنون حاصل آن را مشاهده می کنند. حال با یادآوری گذشته و بیان این مقدمه طولانی سعی بر آن داشتم تا ذهن خلاق و مبتکر جمع کثیری از دست اندرکاران صنعت را به این مسئله سوق دهم که با توجه به رشد کمی و ارتقاء کیفی و حجم چشمگیر افزونی استفاده از این امکان و تجهیزات، آیا زمان برپایی نمایشگاه تخصصی صنعت آسانسور و پله برقی تهران فرا نرسیده و این ضرورت احساس نمی شود در شرایطی که بیش از دویست هزار دستگاه آسانسور فعال در کشور مشغول بکار بوده و بطور متوسط سالیانه بین 15 تا 20 هزار دستگاه به آن اضافه می شود و پتانسیل بالایی برای توسعه کیفی صنایع و جذب سرمایه گذاران علاقه مند خارجی وجود دارد، بتوانیم از آن بهره ببریم؟ با نگاهی به ظرفیت های صنعت آسانسور در میزان اشتغال زائی، تعداد شاغلین، کارآفرینی و تحرک مقدار سرمایه بکار گرفته شده در این حیطه، این نبایدها بدل به بایدها شود. تغییر در برخی دیدگاه ها در هنگامه ای که نمایشگاه ها در چهار گوشه جهان تخصصی تر می شوند، نیازمند به تن کردن پوشش آهنی و اثبات آن ندارد.

با اندک توجهی به اطراف خواهیم دید که همسایگان ما در شمال،‌ شمال غربی و جنوب غربی با سرعت و شتاب بر روی این صنایع برنامه ریزی و سرمایه گذاری های بلند مدت نموده اند و حتی ابعاد ویترین خود را نیز افزایش داده اند، ولی ما بی تفاوت و ساده از کنار آن می گذریم.

واقعاً جای تاسف نیست در کشوری که گل و گیاه، آشپزی، تنقلات، پلاستیکهای بازیافتی و غیره دارای نمایشگاه های تخصصی عریض و طویل بوده و ضمن سودآوری از اهمیت ویژه ای برخوردارند، دست روی دست گذاشته و از لحظه ها و شرایط موجود استفاده نکنیم؟

چرا صنعت آسانسور با این ویژگی های منحصر به فرد و توانمندیهایی که در آن وجود دارد، پس از 8 دوره برگزاری نمایشگاه تخصصی صنعت ساختمان نتوانسته یک سالن مناسب و منجسم در نمایشگاه بین المللی تهران داشته باشد؟ و با وجود برومندی در گوشه ای غمگین و مهجور زانوی غم بغل گرفته و سر به زیر نهاده باشد یا با او چنین کرده باشند.

در خاتمه امیدواریم هیات رئیسه جدید سندیکای صنایع آسانسور و پله برقی ایران که برای دوره جدید شروع به کار می نمایند، بعنوان نمایندگان منتخب این صنعت تعامل و همکاری خوبی را با مجله دنیای آسانسور که همواره تلاش نموده در جهت آگاه سازی و ارتقاء دانش فنی قدم بردارد، داشته باشند و در این راستا برگزاری نمایشگاه تخصصی صنعت آسانسور پله برقی را در دستور کار خود قرار دهند.