دانشمندان در ژاپن تلاش می‌کنند تا رویای ساخت نخستین آسانسور فضایی را به واقعیت تبدیل کنند. ساخت چنین آسانسوری که باید قابلیت‌های منحصر به فرد داشته باشد، تاکنون یک ایده افسانه‌ای و تخیلی بوده است. این وسیله حمل و نقل عمومی باید دارای سیم‌های بسیار قوی‌تر و نیرومندتر و در عین حال بسیار سبک‌تر از ریسمان‌هایی باشد که تاکنون ساخته شده‌اند. کابل‌هایی که در پشت اتمسفر زمین از نظر ناپدید خواهند شد و به یک ایستگاه ماهواره‌ای در مدار ژئوسنیکرون بالای زمین متصل شود.

جایگاه‌های آسانسور که قرار است دست کم 36 هزار کیلومتر بالا و پایین بروند نیز باید به لحاظ مهندسی دارای تکنیک‌ها و سیستم‌های پیشرفته‌ای باشند. این ویژگی‌ها منجر شده است که اخیرا توجه بزرگ‌ترین شرکت‌ها و دانشگاه‌های ژاپنی روی این وسیله انتقالی و خارق‌العاده فضایی متمرکز شود.

دانشمندانی که پروژه ساخت آسانسور فضایی را در ژاپن دنبال می‌کنند، خاطر نشان کرده‌اند که این جایگاه‌ها باید بتوانند هر میزان باری را حمل کنند. یک آسانسور فضایی باید بتواند انسان‌ها، ژنراتورهای عظیم انرژی خورشید و یا حتی زباله‌های رادیو اکتیو را حمل کند.

نکته مورد توجه این است که در فضای خارج از جاذبه زمین دیگر نیازی به انرژی زیاد نیست و شاید مقدار آن 100 بار کمتر از انرژی مورد نیاز برای پرتاب یک شاتل باشد. دانشمندان می‌گویند زمانی که این وسیله ابداع و تکمیل شد، اشخاص می‌توانند مثل هر وسیله نقلیه دیگری سوار آسانسور شده و وارد فضا شوند.

این ایده توجه دانشمندان سازمان‌ها و کشورهای مختلف از جمله سازمان فضایی آمریکا (ناسا) را به خود جلب کرده است.