مهمترین قسمت آسانسور کدام بخش آن است؟

   نوشته: بهزاد فیروزفر

   مجله دنیای آسانسور - شماره 26

شرکت شما می‌تواند
اسپانسر این مقاله باشد.

   کلیه حقوق این مقاله محفوظ بوده، و تنها نقل بخشی از آن با ذکر نام نویسنده مطلب،
   مجله «دنیای آسانسور» و لینک مستقیم آزاد است.

همان طور که مطلع هستید در کشور ما تعداد زیادی آسانسور وجود دارد که توسط شرکت‌های مختلف نصب و راه‌اندازی گردیده‌اند. آسانسورهایی که در دست بهره‌برداری می‌باشند، غیر از مسائل مالی آن که به چه نحوی و با چه قیمتی عرضه شده، از نظر مسایل فنی آن و رعایت ضوابط فنی و ایمنی از اهمیت بالایی برخوردار است.

آسانسور به تنهایی یک پکیج کامل درساختمان قلمداد می‌شود و از نظر سازه و فن و تکنیک خاص خود منحصر به فرد و پیچیدگی خودش را دارد. در واقع آسانسور مجموعه‌ای را تشکیل می‌دهد که می‌بایست ایمن، قابل اعتماد و کارا برای مصرف کننده باشد. از این رو وقتی چنین محرکی دارای ویژگی‌های خاص خودش است پس می‌بایست برای راه اندازی آن نیز وسواس خاص خودش را به خرج داد. یعنی اصول فنی و محوری را برای آن تعریف و اجرا کرد که شایسته این بالابر چند وجهی باشد.

لذا در این قسمت هدف ما توضیح این مطلب است که اساس و پایه یک آسانسور خوب در بحث اجرایی کدام قسمت است و چگونه می‌توان شاخص‌های این بحث اجرایی را رعایت کرد.

در بازار امروز موضوع آسانسور فروختن برای بسیاری از همکارانی که در این صنف مشغول به فعالیت هستند آسان و سهل به نظر می‌رسد، در حالی که ٍآسانسور فروخته شده دارای چه شاخص‌هایی باشد و آن را چه کسی یا چه گروه فنی اجرا کند، از اهمیت زیادی برخوردار است. لذا ما در بحث سلیقه‌ای و جناحی مبنی بر این که چه کسانی می‌توانند آسانسور بفروشند یا چه کسانی نمی‌توانند وارد نمی‌شویم؛ زیرا هدف ما در این موضوعات چند محوری پرداختن به نکات فنی و اجرایی آسانسور می‌باشد که مربوط به قشر خاصی نیست. زیرا هم کسانی که ارزان می‌فروشند و هم کسانی که گران می‌فروشند، می‌بایست این اصول اولیه را برای خلق کردن یک آسانسور خوب رعایت کنند.

چرا که هرگاه یک دستگاه آسانسور به مرحله بهره‌برداری می‌رسد یعنی در اصل، برای این صنعت خلقت دیگری با خصوصیات خاص خودش صورت گرفته است. لذا اگر ما برای خودمان ارزشی قائل هستیم می‌بایست این دست پروده خوش قد و بالا در شان خالق خود باشد چراکه معرف دانش فنی او است.

بیشتر کارشناسان و مهندسین این صنعت براین باور هستند که اساس و پایه آسانسور، در و ریل آن است. یعنی دراصل مغزکار یا جای خوشمزه و حیاتی کار، قسمت نصب در و ریل آن است.

حال چرا در این مقاله می‌خواهیم اساس کار خود را جهت شناسایی این قسمت از آسانسور قراردهیم.

در حال حاضر این موضوع را به خوبی در سطح کل کشور مشاهده می‌کنیم که خیلی از کارفرماها بهترین اجناس را برای آسانسور‌های خود از شرکت‌های معتبر خریداری کرده‌اند، اما به دلیل رعایت نکردن قوانین اولیه نصب، آسانسورهای آنها دچار معضلاتی شده‌اند که برای جبران چنین خسارت‌هایی دیگر دیر شده است و امکان‌پذیر نمی‌باشد. به همین علت ما می‌بایست به این باور برسیم که به جای این که به دنبال مطرح کردن مطالب جانبی مربوط به این صنعت باشیم و مدام موضوعاتی را مطرح کنیم که شاخ و برگ این صنعت را زیاد کند، به دنبال بهینه کردن ریشه‌های آن باشیم و سعی کنیم اول ریشه‌های اصلی و دلایل کرم خوردگی قسمت‌های اصلی این ریشه‌ها باشیم .برای همین در این مقاله تلاش شده است که نحوه نصب یک در و ریل صحیح و اصولی بعد ازعملیات آهن کشی، مرور شود.

1- وظیفه هر مسئول فنی است که ابتدای امر از معمار یا مهندس ساختمان مذکور نقشه‌های اجرایی که برای ابعاد چاهک در نظر گرفته شده است را درخواست نماید و دیدگاه‌هایی را که در نقشه پیاده شده را بررسی و تفحص کند تا بفهمد که آرشیتکت ساختمان از چه نوع دیدگاهی برخوردار است و بفهمد که آن فرد به چه صورت می‌خواسته این قسمت را اجرا کند. البته از این موضوع غافل نمی‌شویم که دراصل می‌بایست مهندسین ساختمان در ابتدای امر با مهندسین فنی این صنعت مشاوره کنند. اما می‌دانیم که چنین امری تقریبا محال است. لذا ما که به عمق وقایع واقف هستیم، وظیفه ما است که نقشه‌ها را به دقت بررسی کنیم.

سپس تمامی ارتفاعات کف به کف طبقات و ارتفاع کف تمام شده هر طبقه تا سقف تمام شده همان طبقه را نیز کتبا از مهندس ساختمان یا کارفرما درخواست نمائیم.

2- بعد از بررسی نقشه‌های موجود. فرد متخصص وظیفه دارد تمامی ابعاد چاهک را از نقطه 0-0 تا بالاترین نقطه چاهک آسانسور اندازه‌گذاری و در جدولی که متناسب برای این مرحله می‌باشد، وارد نماید. لازم به ذکر است که فرد مورد نظر باید ابعاد چاهک را از تمامی جهات موجود، بررسی ابعادی نماید. برای این کار هم مسئول فنی نقطه‌ای را جهت شاقول اندازی خود انتخاب کند تا توسط آن چاهک را کارشناسی نماید.

3- سپس ابعاد وارد شده در جدول 1 را برای نتیجه آماری بررسی و برای به وجود آمدن کمترین فضای موجود در تمامی جهات (عرض، طول و عمق) نقاطی را جهت بررسی نهایی و مشخص شدن دقیق ابعاد چاهک آماده‌سازی نماید.

4- نقاط مشخص شده را مبنای کار خود قرارداده و سیم شاقول‌های خود را جهت بررسی پیچیدگی چاهک و رفع موانع موجود آویزان کرده و آنها را به خوبی در جای خود فیکس کند تا به واسطه آنها ابعاد نهایی و به اصطلاح پیچیدگی چاهک را مشخص کرده و ابعاد واقعی را مشخص نماید. (به خوبی به این مطلب واقف هستم که چندین روش عملیاتی با ابزاری‌هایی دقیق‌تر و حساس‌تر مانند شاقول‌های لیزری و... وجود دارد. اما هدف ما این است که هرکسی بتواند با ابزار اولیه و درحد توان و حداقل خطا نتیجه‌ای مناسب و درست به دست بیاورد.)

5- بعداز مشخص شدن ابعاد واقعی، نظرکارفرما را در ابعاد واقعی منعکس کرده و نقشه در و ریل را جهت اجرا طراحی نماید و در اختیار گروه‌های اجرایی قرار دهد (البته فرض ما براین است که ابعاد چاهک مذکور جوابگوی ظرفیت آسانسور باشد) و به کارفرما اعلام کند که داربستی مطابق نظر فنی آن شرکت مهیا سازد.

6- مسئول اجرایی باید نقشه‌های نهایی را مطابق نقشه اجرا کرده و فواصل و اندازه‌های مورد نظر را طبق نقشه اجرا نماید و به خوبی نقاطی که شاقول‌های مورد نظررا گرفته است فیکس کند.

7- هنگامی که ریل اول توسط اکیپ اجرایی، اجرا می‌شود دقت شود که براکت‌های مذکور دارای طول و عرض مناسب و هربراکت دارای لقمه، پیچ و مهره مناسب و کامل باشد. سپس براکت‌ها را به محلی که می‌بایست متصل گردد، قرار داده و شرایط نصب ریل اول را که پایه‌گذار مهمترین قسمت آن است اجرا نماید. اکیپ‌های اجرایی محترم دقت نمایند که براکت مذکور می‌بایست دارای روکش آبکاری شده، سطوح صاف و یکسان و دهانه‌ای استاندارد برای ریل مذکور باشند. هنگام نصب براکت دقت نماییدکه لقمه‌های مربوطه را باید به شیوه‌ای قرارداد که دارای زاویه انحرافی نباشد و به طرز صحیح در جای خود قرار گرفته و به اندازه کافی بال‌های ریل را نیز دربربگیرد.

سپس وقتی شرایط اولیه به درستی مهیا بود، دستگاه ترانس خودرا چک کنید که درجه آمپر آن متناسب با سطح جوشکاری شما در نظر گرفته شده و اتصالات مربوطه به خوبی برقرار است تا هنگام جوشکاری، نوع جوش دارای بعد و عمق صحیحی باشد. در ضمن گل مربوط به جوش‌ها را حتما بریزد تا ببیند به چه صورت جوش داده است تا مطمئن شود جوش مناسبی داده است.

8- مسئول نظارت می‌بایست کار اجراشده را با نقشه چک کرده و نوع کارگذاری ریل اول را بررسی نماید. بعد از تایید مسئول نظارت از نظر اجرای صحیح نقشه و نوع جوشکاری، حال اکیپ اجرایی ادامه کار را مطابق نقشه‌ها ادامه می‌دهد. البته در این مرحله مسئول نظارت می‌بایست حتما افراد اجرایی را توجیه نماید که به دلیل این که با دستگاه جوش براکت‌های مربوطه را به سازه محکم می‌کند، باید متوجه این قضیه باشد که حتما هنگام جوشکاری دهانه ریل به سمت براکت‌ها به اندازه 1 الی 2 میلیمتر کشیده خواهد شد.

9- بعداز تائید فنی، اکیپ مربوطه کارخود را طبق اصول فوق ادامه داده تا به بالاترین نقطه چاهک برسند. فقط دقت به این موضوع داشته باشند که هنگامی که ریل‌ها را یکی بعد از دیگری نصب کردند و نر و مادگی آن را به روی هم قرار می‌دهند، حتما دقت نمایند که قسمت نر و مادگی به خوبی به روی هم قرار دارند و پشت‌بندهای مربوطه به درستی در جای خود فیکس شوند. سپس پیچ و مهره‌های هر پشت بند را تا حدی سفت کنند که جای بازی نداشته باشند. البته به این موضوع توجه کنند که پیچ و مهره‌های مورد نظر را نباید در ابتدای امر تا جایی که امکان دارد سفت و محکم کرد، زیرا هنگام میزان کردن و ساعت کردن ریل‌ها در کار خطا ایجاد خواهد کرد. باید تا حدی که لازم است و گام پیچ جواب می‌دهد این کار را انجام داد.

10- بعداز اتمام نصب ریل‌ها، می‌بایست از پایین‌ترین نقطه ریل تا بالاترین نقطه آن، بررسی دقیقی انجام داد. در این بررسی:

·  دهانه ریل ، مطابق نقشه اصلی باشد.

·  نوع جوش هر براکت را بررسی نهایی نماید.

·  هر براکت دارای لقمه و پیچ و مهره کامل و مناسب باشد و حتما لقمه مذکور به درستی در جای خود قرارگرفته باشد و دارای زاویه‌های انحرافی نباشد.

·  پیچ و مهره پشت بندها کامل و محکم باشد.

·  ریل‌های کابین نسبت به هم دارای پیچیدگی نباشد.

11- بعداز اتمام ریل‌ها، حال نوبت به نصب درهای طبقات است که اکنون با توجه به داشتن ریل‌هایی کاملا اصولی و صحیح، نصب آنها بسیار آسان‌تر خواهد شد. فقط کافی است تراز طبقات را ناظر ساختمان در هر طبقه مشخص نماید و اکیپ اجرایی با توجه به تراز طبقات و ریل‌های کابین، سیم شاقول خود را فیکس کرده و آماده برای نصب درهای طبقات مطابق نقشه شوند. کافی است گروه نصب کننده درها کاملا متوجه این قضیه باشد که از ناودانی یا نبشی‌های مناسب برای بالا و زیردرها استفاده کند تا بتواند به راحتی درهای مذکور را به حدی که لازم است، جابه‌جا کند تا کاملا مطابق نقشه اجرا گردد.فقط بحثی که می‌ماند این است که واسط‌هایی که در زیردر‌ها یا بالای آن به صورت L مانند قرار دارد، باید به طرز صحیح نصب گردند تا به طور کامل درها را مهار کرده و ثابت نماید و در آخر تمامی درهای نصب شده را با ریل‌های خود اندازه‌گیری کرده و مطمئن باشد پروژه مذکور را به درستی و اجرایی اصولی و فنی به اتمام رسانده است.

بدین ترتیب اگر به صورت موارد فوق مرحله به مرحله اجرا گردد، حتما در و ریل نصب شده بسیار دقیق و کامل خواهد بود و آسانسور مذکور دارای حرکتی نرم و بدون صدا خواهید بود که این آرزوی هر کارفرمایی و هر پیمانکاری است که مهمترین قسمت آسانسور که همان حرکت آن می‌باشد، به درستی عمل نماید.